رفتینگ آنتالیا ترکیه | تورها گشت و گذار سفرها قیمت رزرو

رفتینگ آنتالیا | قایق سواری بر امواج خروشان رفتینگ آنتالیا ترکیه | تورها گشت و گذار سفرها قیمت رزرو

مروز می خواهیم باهم به جایی برویم که بدون شک هیچ وقت خاطره اش از ذهنتان پاک نمی شود.

تفریح و هیجان در دل طبیعت ...



مقصد ما رافتینگ در #آنتالیا است، نام قایق سواری در موج های خروشان و #رافتینگ که به میان می آید ناگهان دلهره ای همراه با لذت و کنجکاوی وجودمان را فرا می گیرد، اما اینجا همه چیز کاملا امن است و قول می دهیم که از قایق بیرون نمی افتید و لذت قایق سواری در رودخانه ای پاک و پرتلاطم را تجربه می کنید.



این تور تفریحی پر هیجان همه روزه در اطراف شهر آنتالیای #ترکیه برگذار می شود، مکانی محبوب نزد ایرانی ها که آوازه ی تفریحات آن را زیاد شنیده ایم.

با کارناوال همراه باشید تا با هم و لحظه به لحظه این تفریح هیجانی را تجربه کنیم ؛ امروز روز شادی خواهیم داشت..

امروز چنین چیزی را تجربه خواهیم کرد

رافتینگ ، سفری خانوادگی

بلیت تور را از راهنماهای سبز پوش ام بی ای ( MBA ) که مخصوص کشور ایران هستند خریدیم و قرار است ساعت ۱۱:۴۰ دقیقه صبح جلوی درب هتل با اتوبوس منتظرمان باشند، راستی گفته اند تا رودخانه کوپرولوکانیون و رافتینگ دو ساعت راه در پیش داریم و اطراف منطقه ی لارا و کمر را خواهیم دید.

رافتینگ گردشی خانوادگی است و کودکان از ۱ سال به بالا می توانند در قایق ها بین پدر و مادرشان بنشینند و در این هیجان شرکت کنند.

دیگر زمان حرکت است، سوار اتوبوس می شویم و سفرمان آغاز می شود..

در مسیر هیجان

از زمانی که سوار اتوبوس شده ایم نمی توانیم چشم از پنجره برداریم، انگار روستاهای اطراف آنتالیا خیلی زیبا تر از شهر آنتالیاست، تمام اطراف جاده را میوه و سبزیجات کاشته اند، کاشت ذرت و گوجه فرنگی بی داد می کند.



یک ساعت از سوار شدنمان می گذرد و همه ی مسافران از هتل ها دیگر باما هم سفر شده اند، کم کم سرعت اتوبوس کم می شود و کنار کاروانسرایی می ایستد، با دیدن این کاروانسرای کوچک که صنایع دستی می فروشد و چند سرویس بهداشتی دارد همگی به یاد فروشگاههای صنایع دستی شمال #ایران می افتیم، آبی به صورت می زنیم و سرحال دوباره راه می افتیم...

اتوبوس از وسط مزارع کشاورزی، روستاهای کوچک، جنگل و کوه پایه ها می گذرد و آرام آرام وارد جاده ای پر پیچ و خم و مرتفع می شود، دیگر خبری از ماشین های شخصی نیست و هرچه هست اتوبوس و ون های گردشگری است.

رنگ آبی رودخانه ی کپرو کم کم سمت چپمان ظاهر می شود، عجب رودخانه ی زیبایی ایست چه آب شفافی دارد حتی از این مسافت هم می شود سنگ های کف رودخانه را دید.



بعد از ۱۰ دقیقه اتوبوس سواری در ارتفاعات مسیر صاف می شود و اتوبوس می ایستد، راهنمای تور می گوید پیاده شوید که رسیدیم. با هیجان و کمی ترس و دلهره پیاده و متوجه می شویم کنارمان آبشاری است کوچک اما زیبا که تا زانو باید در آب برویم تا با این آبشار زیبا عکس بگیریم، با همراهان عکسی می گیریم، وسایل را در اتوبوس می گذاریم و پیاده ادامه می دهیم...

گویا بستگی دارد که تور گردشگریمان از کدام ورودی ما را به رافتینگ می رساند چون در مسیر برخی اتوبوس ها در ایستگاه های دیگری توقف کرده بودند



ایستگاه دوم
همه خندان و شاد هستیم و خیس خیس، یا به آب پریده ایم یا از تلاطم رودخانه خیس شده ایم، نمی دانیم در این ایستگاه چه در انتظارمان است.



از مسیری پر شیب بالا می رویم و نور خورشید کاملا لباس هایمان را خشک می کند، ادامه می دهیم تا به تخته پرشی می رسیم، تازه لباس هایمان خشک شده بود که باید دوباره به آب برویم، کسانی که شنا بلد نیستند حق پرش ندارند و کنار تخته تماشاگر دیگران هستند.

صف می کشیم و به نوبت در آب شیرجه می زنیم، وای که چه آب سرد است، برای چند لحظه نمی شود به هیچ چیز فکر کرد و فقط در آب فرو می رویم...

با تلاش و شنا در آب سرد خود را به کنار رودخانه می کشیم و می بینیم که همه فریاد می زنند آب واقعا سرد است...

چهره های همه خیس و دیدنی است، تا زمانی که همه در آب بپرند منتظر می شویم و عکس می اندازیم و دوباره به سمت قایق هایمان می رویم.

ایستگاه سوم | نهار

دوباره شروع به پارو زدن می کنیم و با هیجان از تجربه ی پرشمان برای یکدیگر تعریف می کنیم که دوباره رودخانه خروشان می شود، با تمام توان پارو می زنیم و سعی می کنیم به هر جهت که کاپیتان راهنمایی می کند برویم اما زیاد موفق نمی شویم و امواج ما را با خود به این طرف و آن طرف می برند، با این که آب رودخانه سریع و خروشان است کسی به آب نمی افتد و فقط از این طرف و آن طرف صدای فریاد های ناشی از ترس را می شنویم .

قایق سواری به همین صورت ۳۰ دقیقه ادامه دارد و کاملا خسته و خیس هستیم که از دور ایستگاه سوم را می بینیم.

کاپیتان قایق را به سمت ایستگاه می برد و از قایق پیاده می شویم، این بار خیلی از ایستگاه قبل خیس تر هستیم و احساس گرسنگی می کنیم، از چند پله بالا می رویم که به محوطه ای مشرف بر رودخانه می رسیم که آلاچیق و میز های غذا دارد.

پشت میز ها می نشینیم و کم کم غذا آماده می شود و مشغول خوردن می شویم، اینجا غذای همه یک چیز است و حق انتخابی وجود ندارد، غذا پاستا است و ذرت به همراه سالاد و نوعی برنج که به روش ترکی با بعضی ادویه جات پخته شده است.

بعد از استراحت و نهار که ۱ ساعتی طول می کشد دوباره به سمت قایقمان راهی می شویم...

 همه پر انرژی و شاد پاروها را بر می داریم و سوار قایق می شویم تا ادامه ی مسیر را طی کنیم.

تا چشم می بیند آب و درخت است، پارو می زنیم کم کم مناظر کمی تغییر می کند و گاهی هم صخره ای می بینیم و می ترسیم که به آنها برخورد نکنیم اما آب آرام است و ظاهرا خطری نیست، رودخانه عریض و قایق ما در آب معلق، دیگر پارو نمیزنیم و خود را به دستان باد و آب سپرده ایم.

آرامش رودخانه وصف ناشدنی است و خورشید از بالا مستقیم بر ما می تابد، اینجا کاملا امن است و حتی می شود چشمانمان را ببندیم و به صدای آب گوش فرا دهیم، اما این آرامش طولی نمی کشد که دوباره به ترس و دلهره تبدیل می شود، از دور سنگ هایی را می بینیم که ظاهرا مجبوریم از میان آنها عبور کنیم همه با هم آماده ی نبرد با سنگ ها می شویم و بعضی ها هم پناه می گیرند و زیر لب گلایه می کنند که دوباره خیس می شوند.

طولی نمی کشد که متوجه می شویم آمادگی سودی ندارد و هرچه تلاش می کنیم باز قایق به سنگ ها می خورد و ما را به این طرف و آن طرف می کشد، دیگر کاری از کسی ساخته نیست فقط جیغ میکشیم و پناه می گیریم، این وضع تا چند دقیقه ادامه دارد و ما دوباره خیس خیس می شویم اما باز هم کسی به آب نیوفتاد و همه سالم و سرحال هستیم.

بعد از چند دقیقه از پهنای رودخانه کم می شود و خبر از پایان قایق سواری میدهد، همه دوست داریم که کاش باز هم ادامه داشت، غافل از این که ۴ ساعت است که پارو زده ایم.

قایق را به سمت کنار رودخانه هدایت می کنیم و با کمک یکدیگر پارو و قایق را به جای مخصوصش می گذاریم و به سمت رخت کن ها می رویم.

https://www.antalya-rafting.com

https://www.koprulucanyon.com

بهترین شهرهای توریستی در ترکیه؛
آنتالیا بلک سمت کمر آلانیا منوگات استانبول مارماریس بدروم سیریر فتحیه ترکیه